به نام خداوند مهربان و متعال
آنهایی که مرا از نزدیک دیده اند می دانند که این موضوع را همیشه در رده های اول سخنرانی هایم می گذارم، البته نه به دلیل اینکه موضوع مورد علاقه ام باشد اما در آن چیزی است که مرا به خودجذب کرده است.
وقتی به اعماق فکر های فلسفی سفر می کنم به این می رسم که چرا انسان ها باید قدرت طلبی و یا مادی خواه باشند؟ دلیلی نیست پس یعنی چون عقلانی کار نمی کنیم نتیجه ی کار این شده است. البته باور دارم که گاهی عامل مهمتر از معلول است، به هر حال منظروم این است که چرا باید انسان هایی از کل دنیا جمع شوند و بر سر این موضوع با هم قرارداد ببندند و نمادهایی را کنار هم بگذارند، ولی فکر کنم باید از اینجا به بعد را رسمی حرف بزنم.
