به نام آفریننده زیبا آفرین
محمد امین حجازی
۸ فروردین ۱۳۹۸
خواستیم که کمی از بحث های سیاسی و سخت دوری کنیم درحالی که یکسری نظریه را مرور کنیم که اگر درست باشند، احتمالا کمی بترسید شاید هم در فکر فرو روید!
تصویر بالا تصویر اچ دی شده ی ماموریت اپولو هست که طی آن آمریکا برای اولین بار به فضا و ماه رفته است. اما مروری می کنیم بر چند نظریه که می گوید ماموریت آپولو دروغ است و کسی به ماه نرفته!
بسمه تعالی
نکته: این نوشته، انتقادی بسیار شدیدی است بر سیاست های آموزش و پرورش لذا امیدوارم که کسی از این سخنان آزرده نشود.
۱- آیا اسلام مهم است یا علوم تجربی؟ آقایان مهترم، آنهایی که فکر می کنند خدا می فرماید که علم مهمتر از قرآن و نماز است، عزیزانم منظور خدا علم فلسفی دینی مذهبی است نه یکسری چیزهایی غربی زده شده! در حقیقت حتی مطالعات نشان داده شده است که علم طب ریشه ای دارد در برسی های تحلیلی و نه تجربی!
۲- با کمی تحقیق می فهیمد که اسلام منظورش از علم علوم تجربی نیست. امروز در مدرسه ( مدرسه شروع نشده است اما جلسه ای بود ) فردی که شاید از رتبه های برتر است نمی دانست و نمی توانست نماز بخواند! آیا این گواهی بر بی عرضه بودن آموزش و پرورش نیست؟ آیا آنهایی که امروز در مدرسه می گفتند که روستایی ها حق مارا می خورند و آنها احمقند! احمقند!!!!! بی عرضه هستند! عقل و فکر ندارند و لذا نمی توانند پیشرفت کنند!!! شما این را چه گونه تعبیر می کنید؟! این حرف بوی شیطانی و با عرض معذرت حرامزاده بودن آموزش و پرورش را اثبات می کند! همان فرد حتی گفت تمام کارگران کوتاه بین و بی عقل هستند و احتمالا چون پدرش دندان پزشک است فکر می کند نخبه است!
به نام خداوند عظیم متعال کریم
نوشته ی ذیل تجربه ای و داستانی از خویش همراه توضیحات و انتقادات اینجانب به صورت غیر تجربه ای است.
امروز که گویا ۳ شهریور هزار و سیصد و نود و هفت است، مرا به مدرسه دعوت کردند. در حالی که انتظار داشتم موضوعی همگانی در خبر باشد و همه دعوت شده باشند، با اندکی دید فهمیدم که کسانی که دعوت کرده بودند، همگی از آنهایی بودند که ... نمی دانم چگونه توضیح دهم اما در حالت کلی کسانی بودند که احتمال داده بودند که در فن بیان حرفه ای باشند. البته فکر نکنم از سبک نوشتاری وبلاگم خوششان بیاید، چرا که من در وبلاگ ها در حد امکان غیررسمی و ساده می نویسم. اما در مدرسه بیشتر به رسمی سخن می گویم.
اما موضوع این است که باید ذکر کنم، از همان اول فهمیدم که آنها می خواهند حالا من به شخصه یک سری مطالب دروغ را بنویسم البته که نه به سبک بلاگ نویسی ام. به هر حال، همین طور می دانستم که آن یکی ها هم باید مثل من دروغ بگویند اما نمی دانستم به چه مناسبتی و به چه کسی.
جالب بود، مدیر به ما چای داد، شیرینی داد و همه ی چیزهایی که در مهمانی ها به ما می دهند، نمی گویم که حتما اما حس می کردم که این جلسه از آن جلسه هایی است که جمع می شوند بعد یک
