به نام خدا

موضوع امروز را باید کمی داخلی تر از آن یکی ها دانست، کمی مهم تر هم هست. موضوع امروز پرورش است، نه آموزش.

1- اگر با خودمان صادق باشیم می بینیم که خداوند منظورش از علم مطلبی دیگر است که از بسیاری جهات با رشته های مختلف رایج کنونی فرق دارد، به هر حال ما نمی گوییم که این رشته ها نامناسب هستند بلکه می نویسیم که الویت های مهمتری اعم از نماز و قرآن و روزه است، آیا آن پزشک ها همگی نماز می خوانند؟

2- شاید بتوانیم بگوییم این مشکل به دو دلیل به وحود آمده اند، یکی را باید آموزش و پرورش و اشتباهاتش و دومی را خانواده ها با ...تربیتشان دانست.

3- اما خانواده، چه بسیار خانواده هایی که به بچه گفتند باید دکتر شوی ولی نگفتند باید انسان صالحی شوی، و ساده تر بیان کنم، تفاوتی هست بین علم های تجربی و مادوی و خوب بودن، شما می توانید علمی را یاد بگیرید لکن آیا بدین معنا است که شما انسان صالحی هستید؟ خیر. انتخاب رشته مطلبی دیگر و موضوع جالبی است اما در این پست، هدفمان فقط درباره ی پرورش است.

4- اما نکته ی جالب این است که چگونه آموزش و پرورش می تواند با مردم کاری کند که بروند تست بزنند، صدا و سیما می تواند آکهی پخش کند مردم در فلان آزمون سراسری موسسات شرکت کنند اما نمی توانند هرکدامشان یک آگهی و یک بخشنامه بدهند به مردم و فرزندانشان یاد بدهند که نماز بخوانند؟

5- البته در این میان بعضی از والدین حس می کنند مثلا دکتر در راه خدا دادن می شود، نه خیر شما می توانید فرزندی در راه خدا تربیت کنید که نماز بخواند اما نه فرزندی که نمی داند نماز چند رکعت است ولی می تواند تعداد غده های داخل بدن چند تا است.

محمدامین حجازی